Bu sabah bir elektronik posta aldım. Mektup, yaklaşık iki ay kadar önce trombosit bulunması "Acilen Clark Kent'ler aranıyor" çağrısını yaptığım Duran Bey'e dairdi... Yücel Erkan Bey'in affına sığınarak, mektubu aşağı alıntılıyorum:
Merhaba Ali Bey,
Ben Yücel Erkan. Daha önce siteniz aracılığıyla duyurduğunuz kan bağışına katılanlardan birisiyim.
Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum ve bu kötü haberi vermekten de çekiniyorum. Ne yazık ki, Neriman Hanım'ın eşi Duran Bey geçen hafta pazar günü vefat etmiş.
Ben bu bilgiyi salı günü öğrendim. Benim için büyük bir üzüntü kaynağı oldu. Yaklaşık 1,5 aydır her hafta Cerrahpaşa'ya gidip trombosit veriyordum. Bu benim için neredeyse bir rutine dönüşmüştü.Geçen hafta Neriman Hn. dan telefon gelmeyince, artık aramaktan çekindiğini düşünüp ben aradım ve bu acı haberi aldım.
Hastalıklar ve hastaneler beni çok rahatsız eder. Birşey yapamama duygusuna, dirayetsizliğe kapılırım. Sizin sayenizde ulaştığım Duran Bey'e bir nebze olsun yardımım dokunması beni manen rahatlatıyordu. Son birkaç gündür kendimi bir tanışımı kaybetmiş gibi hissediyorum ve üzülüyorum. Keşke elimden yapabilecek daha fazla birşey gelseydi.
Size yazmamdaki gaye, bilmiyorsanız durumdan haberdar etmek. Ayrıca bu konuda hislerimi açabilecek bir olarak sizi görmem.
Saygılar.
Clark Kent varolma nedenini, ben ise çok geç tanıdığım 35 yaşındaki bir genç insanı kaybettim... Söyleyecek söz bulamıyorum.
... Başımız sağolsun.
1 yorum:
Üzüntü verici. Bir şey diyemiyorum. :(
Yorum Gönder