Pardus RootFS 0.2 ve sonrası

linux, macintosh, pardus, masaüstü

Yoğun bir dönemdeyim. Geçen hafta ofisimize yeni oturma grupları, duvarlara asılacak mimari çizimler, posterler, IKEA'dan alışveriş, kablosuz ADSL erişimi derken, ofisteki mevcut bilgisayarları da baştan aşağı elden geçirdik. Bu yazıyı, demin geçici bir masa ile yerleştiğim yeni odamdan yazıyorum.

Yeni bir ofisin altyapısını kurmak, son derece ilginç bir deneyim. Özellikle de ofisinizde medya ve yayıncılık temelli bir iş yapıyorsanız...

Genelde bu tür ofislerde en büyük sorun; Windows ile Macintosh tabanlı sistemleri birbirleriyle eşleştirmektir. Özellikle "konuşturmak" demiyorum çünkü bir şekilde birbirini görmeyi başaran bu sistemler arasındaki asıl sorun, çok daha girifttir. Mesela şöyle bir örnek verebilirim, çoğu zaman Truetype fontlar bile iki sistemde farklı şekillerde görünür... İşin kötüsü, Macintosh tarafında sistem 9.x'e dek azalan bu tür sorunların, Mac OS X ile tekrar azmış olması!

Şimdi, gelelim en çok merak edilen sorunun cevabına... Pardus bu iki sistem ile ne kadar uyumlu? Gerçek bir ofis ortamında, özellikle de medya ve yayıncılık temelli bir çalışma ortamında nasıl bir alternatif sunuyor?

Bu sorunun cevabını merak edip, Linux'u iyi bilen bir arkadaşla bunun deneyini yaptık. Pardus Çalışan CD 1.0b ve RootFS 0.2 ile yaptığımız testlerin sonuçları son derece ilginçti.

Kelime işlemci tarafında OpenOffice'in gösterdiği uyumun, beni şaşırtacak derecede iyi olduğunu söyleyebilirim. Linux altında OpenOffice ile yaratılan tüm dosyalar, Macintosh altında rahatlıkla açılıyordu. Macintosh için NeoOffice/J adıyla geliştirilen OpenOffice 2.0 portu, henüz alpha aşamasında olmasına rağmen tatmin edici bir performans gösterdi. Ne yalan söyleyeyim, Windows'tan Mac ortamına taşınan dosyalarda yaşanan problemlerin çok daha azı, Linux ile Mac arasında karşımıza çıktı!

Bu arada, en az sorunu yaşatacağını düşündüğümüz PDF formatında bazı uyumsuzluklar ile karşılaştık... KPDF çok hafif ve hızlı bir yazılım olmasına rağmen, bazı dosyalarda yazı karakterlerini boyutlamada ve resimleri doğru yere yerleştirmede bazı sorunlar yaratıyor. Sanırım doğrudan Acrobat Reader'ın Linux sürümünü kullanmamla bu sorun da çözülecek... OpenOffice yazılımındaki PDF kaydetme özelliği, bir yayınevi için muhteşem bir avantaj!

İnternet tarayıcısı ve elektronik posta istemcisi tarafındaysa Pardus'un fazlası var, eksiği yok. RootFS 0.2'de garip bir şekilde görev çubuğundan kaldırılan Mozilla Firefox, internet tarafındaki tüm ihtiyaçları karşılıyor. Thunderbird ise Outlook Express'in pabucunu dama fırlatan bir yazılım. Uzun bir süredir Windows ortamında iyi bir adres defteri uygulaması arayan eşimin, Kontact'a aşık olması ise bizim için günün sürprizi oldu...

Masaüstü deneyiminde ise, Pardus'un Windows'tan çok daha kolay bir arayüz ile geldiğini söyleyebilirim. Özellikle de yapılandırma yöneticisi Çomar'ın neredeyse "sezgisel" diyebileceğim bir kullanımı var.

Sonuç olarak, Pardus şu haliyle bile, rahatlıkla bir yayınevinin ihtiyaçlarına cevap verebilecek durumda...

Bu arada, Pardus RootFS 0.2'nin en alışamadığım kısmı, programlar menüsünün son derece kalabalıklaşmış olmasıydı. Geliştiricilerin, RootFS üzerinde olabildiğince çok sayıda yazılımın uyum sorunlarını görebilmek için böyle bir yol izlediklerini tahmin ediyorum. Nitekim, Pardus yol haritasında açıklanan planı eğer "yanlış okumadıysam", ayın 14'ünde yani üç gün sonra çıkacak olan Alpha sürümünde, kurulu paket sayısı azaltılacak...

Pardus'un ilk sürümünün çıkışına, alpha, beta ve aday sürümler dahil sadece 45 gün kaldı. RootFS 0.2'de gördüğüm kadarıyla, gelinen aşama "işin kabasının" bittiğini, bundan sonraki sürecin son düzenlemelere ve testlere kaldığını gösteriyor.

Pardus 1.0 Alpha sürümüyle önümüzdeki bilgisayarlara kurabileceğimiz bir ISO'ya sahip olacağız. Artık bundan sonra işin önemli bir kısmı, Türkiye'nin yeni işletim sisteminin "resmi testçi"lerine düşecek... Eğer siz de "Pardus resmi testçisi" olmak istiyorsanız, proje yöneticisi Erkan Tekman ile buradan iletişime geçebilirsiniz.





Not 1: Pardus'un benim açımdan en güzel yanlarından biri, Uluzilla'ya girdiğim hemen hemen tüm hata girdileri ve geliştirme/düzeltme taleplerimin ciddiye alınarak, üzerinde çözüm üretilmiş olmasıydı. Bir işletim sistemi tasarlanırken "Üç boyutlu modellendirme yazılımı Blender'ı paketlere koyalım, isteyenler Windows ortamında muadili birkaç bin dolar olan bu yazılımı sistemlerine kurabilsinler" gibi bir uç talebin bile ciddiye alınarak bu yazılımın depoya eklenmesi, Linux platformunun demokratik yapısını ortaya koyuyor.